18 października Kościół czci św. Łukasza - patrona lekarzy i innych pracowników służby zdrowia. św. Łukasz Święty Łukasz pochodził z pogańskiej rodziny z Antiochii Syryjskiej. W starożytności Antiochia słynęła z wyższych szkół i ożywionego życia kulturalnego.

Kruchość ludzkiego życia i zdrowia skazuje nas niejednokrotnie na potrzebę pomocy ze strony innych osób oraz instytucji. Zawód lekarza wymaga specjalistycznej wiedzy, doświadczenia i powołania. Na nic bowiem nie zda się postęp medyczny bez ludzkiej wrażliwości. 18 października przeżywamy w liturgii Kościoła Katolickiego wspomnienie św. Łukasza – patrona lekarzy i Służby Zdrowia. Święty Łukasz przekazał Kościołowi wielki dar: trzecią Ewangelię i dzieje Apostolskie. Jego księgi zostały uznane przez wszystkich chrześcijan. Najstarszy znany wizerunek św. Łukasza przedstawia go jako brodacza w tradycyjnym stroju rzymskim ze zwojem Świętej Księgi. Jego symbolem przedstawianym w sztuce jest wół ,ponieważ swoją Ewangelię zaczyna opisem ofiary Starego Testamentu. Tradycja podaje , że był malarzem, ponieważ w przepiękny plastyczny sposób przedstawił wiele scen ewangelicznych. Nadto podaje się, że był także lekarzem, potrafił dostrzec cierpienie i pochylał się nad ludźmi chorymi i cierpiącymi. Przedstawia Chrystusa z okresu głoszenia Dobrej Nowiny jako lekarza ciał i dusz. Święty Łukasz żyjąc według zasad ewangelicznych czerpał radość i pogodę ducha. Odznaczał się głęboką wiarą w boskie posłannictwo Jezusa. Święty Łukasz jako patron lekarzy i pracowników Służby Zdrowia wskazuje na konieczność budowania wrażliwej odpowiedzialnej relacji między lekarzem a pacjentem. Żyjemy i doświadczamy wszyscy kryzysu Służby Zdrowia w naszym kraju, trwające strajki lekarzy , czas pandemii sprawia wiele trudności w komunikacji lekarz pacjent. Mówi się, że taki stan rzeczy jest wynikiem wadliwego systemu. Jednak każdy system tworzą ludzie. Dobrze znany nam z Chrystusowej przypowieści Samarytanin udzielił pomocy poszkodowanemu wędrowcowi pomimo uprzedzeń i niechęci. Tak samo postępuje dobry lekarz, ponieważ dla niego najważniejsze jest dobro pacjenta. Trzeba nam zatem wciąż lekarzy i lekarek z powołania. Ks. Marian Fatyga

Patron Służby Zdrowia – św. Łukasz. Postać św. Łukasza. Kościół wspomina świętego Łukasza w dniu 18 października . Kim jest ten święty? Pierwsze nasze myśli kierują się w tym momencie w stronę Pisma Świętego. Już chyba z nauki katechizmu wiemy o tym, że jest on redaktorem trzeciej ewangelii.

Zajrzyj też na półkę: Czytelnia 18 października Święty Łukasz, Ewangelista Euzebiusz z Cezarei i Tertulian piszą, że rodzinnym miastem św. Łukasza była Antiochia Syryjska. W tym cała tradycja jest zgodna. Był poganinem, a nie Żydem. Zdaje się to potwierdzać pośrednio św. Paweł Apostoł, kiedy w Liście do Kolosan wymienia najpierw swoich przyjaciół i pomocników z narodu żydowskiego, a potem z pogaństwa. Łukasza umieszcza w grupie drugiej (Kol 4, 10-14). Naukę Chrystusa Łukasz przyjął przed przystąpieniem do św. Pawła. Nie należał do 72 uczniów Pana Jezusa, jak o tym pisze św. Epifaniusz, ani też nie należy go utożsamiać z uczniem, który z Jezusem zetknął się w dzień Jego zmartwychwstania w drodze do Emaus, jak to twierdzą św. Grzegorz Wielki i Teofilakt. Z zawodu Łukasz był lekarzem, jak o tym pisze wprost św. Paweł Apostoł (Kol 4, 14). Należał do ludzi wykształconych i doskonale obeznanych z ówczesną literaturą. Świadczy o tym jego piękny język grecki, kronikarska dokładność informacji i umiejętność zdobywania źródeł. Jego znajomość judaizmu jest powierzchowna, a łacińskie imię wskazuje na jego pochodzenie. Około 40 r. po narodzeniu Chrystusa i ok. 7 lat po Jego śmierci zapewne w samej Antiochii stał się wyznawcą Chrystusa. Około 50 r. po raz pierwszy spotyka na swojej drodze św. Pawła, przyłącza się do niego jako uczeń, towarzysz podróży i lekarz. Nie wiemy, dlaczego dopiero w Troadzie św. Paweł zabrał go ze sobą w długą podróż apostolską (Dz 16, 10-17). W Filippach św. Paweł go zostawia, znowu nie wiemy z jakiej przyczyny. Dopiero w trakcie trzeciej podróży, która rozpoczęła się w 58 r., Łukasz przyłącza się ponownie do Apostoła, aby go już więcej nie opuścić. Towarzyszy mu do Jerozolimy, potem zaś do Rzymu. Swą wierność Łukasz posunął tak dalece, że jako jedyny pozostał przy św. Pawle w więzieniu w Rzymie (2 Tm 4, 11). W czasie aresztowania i dwóch lat więzienia św. Pawła w Cezarei Palestyńskiej Łukasz miał dosyć czasu, aby zapytać naocznych świadków o szczegóły, które przekazał w swojej Ewangelii. Nie wiemy, co działo się z Łukaszem po męczeńskiej śmierci św. Pawła (+ 67). Ojcowie Kościoła i liczne legendy wymieniają wiele różnych miejsc (Achaję, Galię, Macedonię itp.), w których miał nauczać. Wydaje się to mało wiarygodne. Bardziej prawdopodobna wydaje się wzmianka, w której autor pewnego prologu do Ewangelii (pochodzącego z II w.) twierdzi stanowczo, że Łukasz zmarł w Beocji przeżywszy 84 lata. Tak dawna wzmianka, sięgająca czasów niemal apostolskich, zasługuje na wiarę. Autor nie wspomina jednak o śmierci męczeńskiej, pisze tylko, że Łukasz zmarł "pełen Ducha Świętego". Dlatego późniejsze świadectwa o jego męczeńskiej śmierci są raczej legendą. Łukasz zostawił po sobie dwie bezcenne pamiątki, które zaskarbiły mu wdzięczność całego chrześcijaństwa. Są nimi Ewangelia i Dzieje Apostolskie. Chociaż sam prawdopodobnie nie znał Jezusa, to jednak badał świadków i od nich jako z pierwszego źródła czerpał wszystkie wiadomości. Formę i układ swej Ewangelii upodobnił do tekstu poprzedników, czyli do Mateusza i Marka. Ubogacił ją jednak w wiele cennych szczegółów, które tamci pominęli w swoich relacjach. Jako jedyny przekazał scenę zwiastowania i narodzenia Jana Chrzciciela i Jezusa, nawiedzenie św. Elżbiety, pokłon pasterzy, ofiarowanie Jezusa i znalezienie Go w świątyni - jest więc autorem tzw. Ewangelii Dzieciństwa Jezusa. Zawdzięczamy mu niejeden szczegół z życia Matki Bożej. On także przekazał pierwsze wystąpienie Jezusa w Nazarecie i próbę zamachu na Jego życie, wskrzeszenie młodzieńca z Nain, opowiadanie o jawnogrzesznicy w domu Szymona faryzeusza, o posługiwaniu pobożnych niewiast, zapisał okrzyk niewiasty: "Błogosławione łono, które Cię nosiło", gniew Apostołów na miasto w Samarii, rozesłanie 72 uczniów oraz przypowieści: o miłosiernym Samarytaninie, o nieurodzajnym drzewie, o zaproszonych na gody weselne, o zgubionej owcy i drachmie, o synu marnotrawnym, o przewrotnym włodarzu, o bogaczu i Łazarzu. Przekazał nam scenę uzdrowienia dziesięciu trędowatych i nawrócenie Zacheusza. Bardzo cennym dokumentem są także Dzieje Apostolskie. Jest to bowiem jedyny dokument o początkach Kościoła, mówiący o tym, co się działo po wniebowstąpieniu Jezusa. Ponieważ w wielu wypadkach Łukasz sam był uczestnikiem opisywanych wydarzeń, związanych z podróżami apostolskimi św. Pawła, dlatego przekazał ich przebieg z niezwykłą sumiennością. Dante określił Łukasza "historykiem łagodności Chrystusowej". Nie wiemy, gdzie znajduje się grób św. Łukasza. Przyznają się do posiadania jego relikwii Efez, Beocja, Wenecja i Padwa. Przez długie wieki pokazywano i czczono relikwie św. Łukasza w Konstantynopolu. Tam miały być przeniesione za cesarza Justyniana (ok. 527). Potem relikwie przewieziono do Wenecji, a stąd w czasie najazdu Węgrów miały być umieszczone dla bezpieczeństwa w Padwie (899). Do dnia dzisiejszego pokazują je tam w kaplicy bazyliki św. Justyny. Św. Łukasz jest patronem Hiszpanii i miasta Achai; introligatorów, lekarzy, malarzy i rzeźbiarzy, notariuszy, rzeźników, złotników. Według legendy malował portrety Jezusa, apostołów, a zwłaszcza Maryi, Matki Bożej. Jeden z nich, jak opisuje Teodor Lektor z VI wieku, cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego II Wielkiego, zabrała z Jerozolimy i przesłała św. Pulcherii, siostrze cesarza. Według innej opowieści kopią jednego z obrazów św. Łukasza jest ikona jasnogórska. W ikonografii św. Łukasz prezentowany jest jako młodzieniec o ciemnych, krótkich, kędzierzawych włosach, w tunice. Sztuka zachodnia ukazuje go z tonsurą lub łysiną, czasami bez zarostu. Bywa przedstawiany, gdy maluje obraz. Jego atrybutami są: księga, paleta malarska, przyrządy medyczne, skalpel, wizerunek lub figura Matki Bożej, wół, zwój. Więcej informacji: Biblia Tysiąclecia Ewangelia św. Łukasza Biblia Tysiąclecia Dzieje Apostolskie Wydawnictwo Diecezjalne Sandomierz Nowy Testament. Ewangelia św. Łukasza Mały, poręczny format. Edycja św. Pawła Ewangelia wg św. Łukasza Tekst Ewangelii wg św. Łukasza z komentarzem, opracowany przez Zespół Biblistów Polskich z inicjatywy Towarzystwa Świętego Pawła. Wersja "kieszonkowa". bp Kazimierz Romaniuk Ewangelia wg św. Łukasza Księga autorstwa pisarza dobroci, miłosierdzia i współczucia człowiekowi skupia się na tych, którzy wydają się najmniej godni łaski, na najbiedniejszych i prześladowanych. Zawiera bogate informacje o Matce Bożej. Tłumaczenie bp. Kazimierza Romaniuka. Poręczny format. Wydawnictwo Pallottinum Ewangelia według świętego Łukaszaw przekładzie z języka greckiego Prezentowana pozycja to publikacja Wydawnictwa "Pallottinum" zawierająca tekst Ewangelii według świętego Łukasza pochodzący z dziewiątego wydania Nowego Testamentu Biblii Tysiąclecia. Ewangelia wg św. Łukasza, jedna z czterech Ewangelii wchodzących w kanon Nowego Testamentu, spisana najprawdopodobniej na polecenie i pod nadzorem Pawła Apostoła. Zawiera cały szereg przypowieści biblijnych i informacji o cudach czynionych przez Jezusa. W sposobie przedstawiania zbawczego dzieła Jezusa, podobnie jak w Listach Pawła, na plan pierwszy wysuwa się temat męki i zmartwychwstania. Święty Łukasz Ewangelista Michał Gryczyński Św. Łukasz Badacz dokładny Andrzej Macura Patron trzeźwo myślących ks. Stanisław Mędala CM Św. Łukasz bp Kazimierz Romaniuk "Łukasz, umiłowany lekarz" Marek Wójtowicz SJ Ewangelista Bożej dobroci ks. Jan Pietrzyk Św. Łukasz Ewangelista - patron służby zdrowia ks. Kazimierz Kubat SDS "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało" Żywoty Świętych Pańskich (1937 r.) Żywot świętego Łukasza, Ewangelisty Św. Łukasz Ewangelista - atrybuty Leszek Śliwa Spojrzenie malarza Leszek Śliwa Z wołem u boku Leszek Śliwa Święty Łukasz przed ukrzyżowanym Chrystusem Leszek Śliwa Święty Łukasz ks. Stanisław Włodarczyk Dzieło św. Łukasza Autor przygląda się dziełu św. Łukasza (jego Ewangelii i Dziejom Apostolskim) w świetle świadectw pozabiblijnych i odkryć archeologicznych. Z pomocą tej książki czytelnik może swobodniej poruszać się w środowisku kulturowym Nowego Testamentu i lepiej zrozumieć przesłanie religijne, zawarte w dziele teologicznym św. Łukasza. Korzystając zarówno z dawnych jak i najnowszych badań archeologicznych, prowadzonych w Ziemi Świętej, zwłaszcza przez franciszkańską Szkołę Biblijną z Jerozolimy, ks. prof. Włodarczyk daje polskiemu czytelnikowi praktyczną pomoc do samodzielnej lektury tekstu świętego. Bogusław Nosek Rozmowy ze św. Łukaszem Jest to swoiste rozważanie Ewangelii i Dziejów Apostolskich według św. Łukasza w formie pytań - kierowanych wprost do Ewangelisty przez młodych czytelników - i odpowiedzi opartych na najnowszych osiągnięciach egzegezy. Klemens Stock SJ Jezus dobrocią BożąOrędzie Ewangelii św. Łukasza Na książkę tę składa się 40 rozdziałów, będących komentarzem do niedzielnych i świątecznych czytań z Ewangelii św. Łukasza w roku liturgicznym C. ks. Franciszek Mickiewicz SAC Nowy Komentarz BiblijnyEwangelia wg św. Łukasza 1-11 W dziejach Kościoła Ewangelia według św. Łukasza należała do szczególnie ulubionych pism Nowego Testamentu. Ksiądz Mickiewicz obszernie i wyczerpująco omawia kolejne perykopy tej Ewangelii. Na szczególną uwagę zasługuje wszechstronność autora, a zarazem jego umiejętność syntetyzowania problematyki literackiej. Żadnej ważniejszej kwestii nie pozostawia bez omówienia. Komentarz odznacza się przejrzystością, dzięki czemu omawiane zagadnienia stają się bliskie i zrozumiałe dla każdego czytelnika. W kwestiach dyskusyjnych autor przedstawia różne spojrzenia, uzasadniając albo opowiadając się za rozwiązaniem najbardziej zrównoważonym i najczęściej przyjmowanym już wcześniej. ks. Franciszek Mickiewicz SAC Nowy Komentarz BiblijnyEwangelia wg św. Łukasza 12-24 W dziejach Kościoła Ewangelia według św. Łukasza należała do szczególnie ulubionych pism Nowego Testamentu. Ksiądz Mickiewicz obszernie i wyczerpująco omawia kolejne perykopy tej Ewangelii. Autorskie tłumaczenie tekstu biblijnego i obszerny komentarz będą cenną pomocą dla tych, którzy zechcą zgłębić przesłanie Jezusa Chrystusa zawarte w Ewangelii według św. Łukasza. Elena Bosetti I wyjaśniał im PismaKomentarz do Ewangelii wg św. Łukasza. Łukasz, głęboko zafascynowany motywem drogi słowa Bożego oraz różnorodnością form działania Ducha Świętego, z pewnością był pod wielkim wrażeniem osobowości św. Pawła i jego całkowitego poświęcenia się dla spraw Kościoła. Podziwiał także współpracowników Apostoła Narodów - tak mężczyzn, jak i kobiety. Jako jego wierny towarzysz i duchowy spadkobierca, wydaje się być ewangelistą najbardziej kompetentnym w temacie drogi słowa Bożego. Ewangelia Łukasza ukazuje wędrówkę, a właściwie bieg Dobrej Nowiny: z nieba na ziemię, z Jerozolimy do Nazaretu i ponownie z Nazaretu do Jerozolimy, a następnie aż po najbardziej odległe krańce świata. Idąc śladem Łukasza, możemy się dowiedzieć, co dokładnie oznacza słowo "ewangelizacja", jakie są jej owoce oraz czym charakteryzuje się modlitwa Jezusa i Jego uczniów - tak mężczyzn, jak i kobiet. oprac. zbiorowe Biblia dla każdego Ewangelie: Św. Mateusza, Św. Marka, Św. Łukasza, Św. Jana i Dzieje Apostolskie Meynet Roland Czytaliście Świętego Łukasza?Przewodnik, który prowadzi do spotkania Jest to rodzaj niekonwencjonalnego przewodnika po stronicach Ewangelii św. Łukasza, który pozwala odkryć tajniki budowy tego wspaniałego tekstu, lepiej i pełniej go zrozumieć. Autor proponuje nowy sposób odczytania Ewangelii św. Łukasza za pomocą metody analizy retorycznej. Książka adresowana jest przede wszystkim do biblistów, teologów, a także filologów różnych specjalności zainteresowanych nowoczesną analizą tekstu literackiego. Fabrizio Iodice ABC katechezyLektura Ewangelii Mateusza, Marka, Łukaszai Dziejów Apostolskich Aby jak najpełniej odkryć sens Pisma Świętego, warto przy jego lekturze sięgać po odpowiednie komentarze. Niniejsza publikacja zawiera najważniejsze informacje o Ewangeliach synoptycznych oraz o opowiedzianej w Dziejach Apostolskich historii pierwotnego Kościoła. Silvano Fausti Wspólnota czyta Ewangelię według św. Łukasza Rzetelnie przygotowany, przystępnie opracowany komentarz do Ewangelii Łukaszowej. Autor z wielką kompetencją wyjaśnia tekst Ewangelii niemal słowo po słowie, ukazując także najważniejsze przesłanie dla każdego człowieka na dzisiaj i na przyszłość. Ogromna pomoc dla wszystkich, którzy chcą zgłębiać i świadomie czytać stronice Biblii. ks. Józef Pierzchalski SAC Medytacje ze świętym Łukaszem Brak modlitwy i medytacji często nie wynika z tego, że nie chcemy się modlić, lecz z tego, że nie wiemy jak. Książka pomaga odkryć prostotę medytacji i jej głęboki związek z naszymi codziennymi przeżyciami, emocjami i zranieniami, z tym, co stanowi zwyczajną treść codzienności. Ci, którzy tak właśnie pragną poszukiwać Boga, znajdą w Medytacjach pomoc i wsparcie dla siebie. Adam Ligęza, Michał Wilk I dadzą mu imię EmmanuelRozmowy o czytaniach liturgicznych okresu AdwentuEwangelia wg św. Łukasza Książka napisana jest w formie dialogu (pytania i odpowiedzi). Ukazuje problematykę tekstów biblijnych czytanych podczas liturgii Adwentu. Oparte na rzetelnej wiedzy biblijnej wyjaśnienia pozwalają czytelnikom poznać sposób myślenia autorów natchnionych i zrozumieć sens świętych tekstów. Piotr Ślęczka SDS Uzdrowienia w Ewangelii według św. Łukasza Pan Jezus na różne sposoby pomagał ludziom. Wypędził z opętanego złego ducha, uzdrowił teściową Piotra oraz człowieka sparaliżowanego siedzącego przed świątynią. Nie odmówił pomocy słudze setnika z Kafarnaum. Nie zawahał się dotknąć trędowatego i przebaczyć jawnogrzesznicy. Wzruszył się nad śmiercią córki Jaira i wskrzesił ją do życia. W każdym z tych uzdrowień współczesny człowiek odnajduje siebie, swoją drogę do Boga, który uzdrawia. Chociaż zmienił się świat i myślenie ludzi o świecie, nie zmieniła się Miłość Boga do człowieka. Bóg wciąż jest taki sam. Proponujemy lectio divina do uzdrowień Jezusa w Ewangelii św. Łukasza. Jezus i dziś może cię uleczyć z najcięższych chorób! Innocenzo Gargano Uważajcie jak słuchacieLectio divina do Ewangelii św. Łukasza W tej książce zostały zebrane lectio divina tekstów Ewangelii Łukasza przeprowadzone przez o. Innocentego Gargano. Dzięki wprowadzeniu do metody lectio divina te rozważania mogą być wielką pomocą dla każdego, kto ma szczerą wolę słuchania Słowa Jezusa i wejścia w jego tajemnicę, aby dać się przez nie przemieniać. Ostatnia aktualizacja: Ponadto dziś także w Martyrologium: W Antiochii - św. Asklepiadesa, męczennika. Był ósmym biskupem tego miasta. Jego wspomnienie przekazał nam w swej Historii Euzebiusz. oraz:św. Atenodora, biskupa i męczennika (+ III w.); św. Juliana (+ 377); św. Justa, męczennika (+ III w.)

Patronem pielęgniarek jest św. Agata, położnych św. Dorota a okulistów św. Łucja. Choć tak naprawdę każda specjalizacja lekarska ma swojego orędownika, to właśnie św. Łukasz jest uznawany za patrona służby zdrowia. – Patronat nad służbą zdrowia przypisuje się świętemu Łukaszowi przede wszystkim z dwóch powodów.

W dniu 18 października Kościół katolicki obchodzi święto liturgiczne św. Łukasza Ewangelisty – patrona lekarzy i całej Służby Zdrowia. Jest to dzień, w którym w sposób szczególny powinniśmy pamiętać o osobach posługujących chorym – lekarzach, pielęgniarkach, opiekunach medycznych, a także modlić się w ich intencjach, żeby nie zabrakło im sił, zarówno fizycznych, jak i psychicznych, w służbie, którą pełnią. Według przekazów starożytnych pisarzy, św. Łukasz urodził się w Antiochii Syryjskiej jako poganin. Przyjmuje się, że był lekarzem, ponieważ dość często posługiwał się medyczną terminologią, potrafił też dostrzec cierpienie i był wrażliwy na ludzi chorych i cierpiących. Uważa się też, że św. Łukasz był malarzem, ponieważ w bardzo plastyczny sposób przedstawił wiele scen ewangelicznych. Bez wątpienia należał do ludzi dobrze obeznanych z ówczesną literaturą i wykształconych, o czym świadczy jego piękny język grecki, dokładność informacji i umiejętność korzystania ze źródeł. Nie wiadomo, w jakich okolicznościach przyjął chrzest, trzeba jednak przyznać, że był gorliwym wyznawcą Chrystusa – nie tylko współdziałał z Pawłem podczas jego misyjnych wypraw, ale także był jego wiernym przyjacielem. Gdy Apostoł Narodów został uwięziony w Rzymie, to Łukasz przez pewien czas był jego jedynym towarzyszem. Chociaż św. Łukasz nie należał do grona 72 uczniów Pana Jezusa, jest autorem Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Co ważne, dotarł do materiałów, które pominęli inni Ewangeliści. Zainteresował się dzieciństwem Jezusa, o szczegóły prawdopodobnie pytając Jego Matkę – Maryję. To właśnie jemu zawdzięczamy prawie wszystkie wiadomości o wydarzeniach z pierwszych lat życia Pana Jezusa: o zwiastowaniu narodzin św. Jana Chrzciciela i Pana Jezusa, nawiedzeniu św. Elżbiety, narodzeniu Pana Jezusa, pokłonie pasterzy i całym dzieciństwie Jezusa. Nie mniej cennym dziełem są Dzieje Apostolskie, z których dowiadujmy się o tym, co działo się bezpośrednio po wniebowstąpieniu Pana Jezusa. W swojej Ewangelii Łukasz przedstawił Chrystusa jako Lekarza ciał i dusz ludzkich. Przekazał nam wiele przykładów uzdrowień i wskrzeszeń dokonanych przez Jezusa, a także przypowieść o synu marnotrawnym, opisy odpuszczenia grzechów jawnogrzesznicy i skruszonemu łotrowi na krzyżu. Włoski poeta, Dante Alighieri, nazwał św. Łukasza „historykiem łagodności Chrystusowej”. Święty Łukasz patronuje Pracownikom Służby Zdrowia, ponieważ sam był lekarzem, ale też daje przykład ogromnej wrażliwości na ludzkie cierpienie. Jego wstawiennictwu w sposób szczególny powierzajmy wszystkich, którzy opiekują się chorymi. Modlitwa do św. Łukasza – Patrona Służby Zdrowia Święty Łukaszu, zanim stałeś się uczniem Chrystusa i autorem Jego Ewangelii, byłeś lekarzem. Miej w opiece całą służbę zdrowia i wypraszaj u dobrego Boga błogosławieństwo, pomoc i opiekę dla lekarzy, pielęgniarek oraz wszystkich tych, których powołałeś do służby leczenia chorych i zapobiegania chorobom i bólowi oraz towarzyszenia ludziom w trudnym doświadczeniu choroby i cierpienia. Niech dobry Bóg obdarza wszystkich pracowników służby zdrowia tymi łaskami, których najbardziej potrzebują, aby podejmowali dobre decyzje, byli współczujący i delikatni, rozważni, życzliwi i wyrozumiali, aby opiekowali się chorymi z poświęceniem i miłością, dostrzegając w każdym z nich cierpiącego Chrystusa. Spraw, aby swoją troskliwością i serdecznością budzili w chorych nadzieję powrotu do zdrowia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen! Święty Łukaszu, Patronie Służby Zdrowia - Módl się za nami! Autorzy tekstów, S. Aleksandra, Polecane

KOMUNIKAT W LITURGICZNE WSPOMNIENIE ŚW. ŁUKASZA PATRONA SŁUŻBY ZDROWIADrodzy Diecezjanie,Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia,Co roku 18 października wspominamy w liturgii Kościoła św. Łukasza - patrona Służby Zdrowia. Urodził się on w Antiochii Syryjskiej, z zawodu był lekarzem. Po przyjęciu chrześcijaństwa stał się współpracownikiem św. Pawła i towarzyszem jego misyjnych

foto: 18 października obchodzimy Dzień Św. Łukasza ? Patrona Lekarzy i całej Służby Zdrowia oraz opiekuna wszystkich tych, którym na sercu leży zdrowie i życie ludzkie. Święty Łukasz był lekarzem, a także ewangelistą i jednym z uczniów Jezusa. Z racji wykonywanego zawodu, patronuje on lekarzom, ale też pielęgniarkom, farmaceutom, osobom prowadzącym badania naukowe w dziedzinie medycyny oraz wszystkim osobom związanym ze służbą zdrowia. W dniu dzisiejszym, w sposób szczególny powinniśmy pamiętać o tych, którzy są zawsze obecni przy ludziach chorych, leczą ich i pomagają stawić czoła cierpieniu. Z tej okazji wszystkim Pracownikom Służby Zdrowia życzymy dużo sił do pracy, satysfakcji i wytrwałości oraz wszelkiej pomyślności zarówno w życiu osobistym jak i zawodowym. Składamy również wyrazy uznania za pełną poświęcenia służbę na rzecz drugiego człowieka. Oby zawsze spotykała się ona z życzliwością i serdecznością pacjentów.

Sezon narciarski czas zacząć! Serdecznie zapraszam ojców należących do naszej społeczności hospicyjnej na listopadowy wyjazd na narty do Austrii. Nad wszystkimi uczestnikami będzie czuwał profesjonalny instruktor narciarski. Wyjazd przewidziany jest na 10-15 listopada. Fundacja pokrywa koszty wyciągu, zakwaterowania oraz dojazdu. Wszystkich chętnych proszę o osobiste zgłoszenie do

Kursy walut NBP 2022-08-02 USD 4,5984 -0,66% EUR 4,7092 -0,81% CHF 4,8322 -0,84% GBP 5,6062 -0,97% Wspierane przez Św. Łukasz - patron lekarzy i Służby Zdrowia (fot. Skalbmierz, 16-10-2021 Kruchość ludzkiego życia i zdrowia skazuje nas niejednokrotnie na potrzebę pomocy ze strony innych osób oraz instytucji. Zawód lekarza wymaga specjalistycznej wiedzy, doświadczenia i powołania. Na nic bowiem nie zda się postęp medyczny bez ludzkiej wrażliwości. 18 października przeżywamy w liturgii Kościoła Katolickiego wspomnienie św. Łukasza - patrona lekarzy i Służby Zdrowia. Święty Łukasz przekazał Kościołowi wielki dar: trzecią Ewangelię i dzieje Apostolskie. Jego księgi zostały uznane przez wszystkich chrześcijan. Najstarszy znany wizerunek św. Łukasza przedstawia go jako brodacza w tradycyjnym stroju rzymskim ze zwojem Świętej Księgi. Jego symbolem przedstawianym w sztuce jest wół, ponieważ swoją Ewangelię zaczyna opisem ofiary Starego Testamentu. Tradycja podaje, że był malarzem, ponieważ w przepiękny plastyczny sposób przedstawił wiele scen ewangelicznych. Nadto podaje się, że był także lekarzem, potrafił dostrzec cierpienie i pochylał się nad ludźmi chorymi i cierpiącymi. Przedstawia Chrystusa z okresu głoszenia Dobrej Nowiny jako lekarza ciał i dusz. Święty Łukasz żyjąc według zasad ewangelicznych czerpał radość i pogodę ducha. Odznaczał się głęboką wiarą w boskie posłannictwo Jezusa. Święty Łukasz jako patron lekarzy i pracowników Służby Zdrowia wskazuje na konieczność budowania wrażliwej odpowiedzialnej relacji między lekarzem a pacjentem. Żyjemy i doświadczamy wszyscy kryzysu Służby Zdrowia w naszym kraju, trwające strajki lekarzy, czas pandemii sprawia wiele trudności w komunikacji lekarz pacjent. Mówi się, że taki stan rzeczy jest wynikiem wadliwego systemu. Jednak każdy system tworzą ludzie. Dobrze znany nam z Chrystusowej przypowieści Samarytanin udzielił pomocy poszkodowanemu wędrowcowi pomimo uprzedzeń i niechęci. Tak samo postępuje dobry lekarz, ponieważ dla niego najważniejsze jest dobro pacjenta. Trzeba nam zatem wciąż lekarzy i lekarek z powołania. ks. Marian Fatyga

Szczególnie w tym trudnym czasie epidemii koronawirusa życzymy Państwu, by nie zabrakło Wam sił w wypełnianiu szczególnego powołania do służby człowiekowi choremu. Niech Wasz Patron – św. Łukasz wyprasza wszelkie potrzebne łaski. Życzymy również wszelkiej pomyślności, pokoju i satysfakcji w życiu osobistym. ^{Święty Łukasz nie należał do grona dwunastu Apostołów i nie poznał osobiście Jezusa. Był towarzyszem św. Pawła w jego podróżach misyjnych. Jest autorem trzeciej Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Kim był św. Łukasz Ewangelista?Św. Łukasz Ewangelista – patronŚw. Łukasz Ewangelista – życiorysEwangelia św. Łukasza i Dzieje ApostolskieBibliografia Kim był św. Łukasz Ewangelista? Święty Łukasz był jedynym poganinem z pochodzenia, pośród czterech ewangelistów. Pochodził z Antiochii w Syrii, gdzie z zawodu był lekarzem (Kol. 4,14). Wcześnie przyjął chrzest i przyłączył się do gminy chrześcijańskiej, powstałej w tym mieście (ok. 42 roku). Podczas drugiej podróży misyjnej św. Pawła ok. roku 50 towarzyszył już apostołowi. Jakiś czas pozostawał w Filipach, dokąd dotarł ze św. Pawłem. Kilka lat później, gdy św. Paweł powracał z Grecji do Palestyny, znalazł się znowu przy nim i nie opuszczał go odtąd nawet po uwięzieniu apostoła. Jechał z nim do Rzymu i dotrzymywał mu towarzystwa podczas dwuletniego więzienia. O dalszych losach ewangelisty nic pewnego nie wiemy. Napisał dwie księgi dedykowane nieznanemu bliżej „szlachetnemu Teofilowi”: Ewangelię i Dzieje Apostolskie, pisane pięknym językiem greckim, choć prostym stylem, zdradzają hellenistyczne wykształcenie autora. Św. Łukasz jest sumiennym historykiem; jak sam wspomina, wszystko, czego nie widział, starał się dociec jak najdokładniej, wypytując naocznych świadków zdarzeń. Jego księgi powstały po roku 60. Najpierw powstała Ewangelia, a potem Dzieje Apostolskie. Wedle tradycji miał być także malarzem, szczególnie uzdolnionym jako portrecista, lecz co do tego nie ma jednak żadnej pewności. Nie wiadomo, gdzie, kiedy i w jaki sposób zakończył swoje życie. Tradycja mówi, że żył w bezżeństwie i doczekał wieku 84 lat. Źródła: [1] [2] Św. Łukasz Ewangelista – patron Św. Łukasz jest patronem lekarzy i malarzy. Wiele katolickich związków lekarzy i służby zdrowia obrało sobie św. Łukasza za szczególnego patrona. Podobnie uczyniło to wiele związków plastyków i artystów. Źródła: [2] [3] „Św. Łukasz malujący Madonnę”, Jan Gossaert (zw. Mabuse), ok. 1520 rok, licencja: domena publiczna Św. Łukasz Ewangelista – życiorys Ewangelistami nazywamy autorów Ewangelii, czyli opisu życia, działalności i nauki Jezusa Chrystusa. Są nimi dwaj Apostołowie, naoczni świadkowie: św. Mateusz i św. Jan oraz dwaj uczniowie apostolscy: św. Marek i św. Łukasz. Według Euzebiusza z Cezarei (zmarł ok. 340), pierwszego historyka Kościoła, św. Łukasz pochodził z Antiochii Syryjskiej. Potwierdza to św. Hieronim (zmarł ok. 420) i cała tradycja Kościoła. Prologi łacińskie z II wieku nazywają go wprost Syryjczykiem. Był poganinem a nie Żydem. Potwierdzać się to zdaje św. Paweł, kiedy w Liście do Kolosan wymienia najpierw przyjaciół i współpracowników z narody żydowskiego a potem z pogan. Apostoł Narodów umieszcza św. Łukasza w grupie drugiej, wśród nawróconych z pogaństwa. Św. Łukasz nie należał do 72 uczniów Pana Jezusa, jak to sugeruje św. Epifaniusz. Nie należy go także utożsamiać z uczniem, który zetknął się z Panem Jezusem po zmartwychwstaniu w drodze do Emaus, jak to twierdzi św. Grzegorz I Wielki i Teofilakt. Św. Łukasz był z zawodu lekarzem, jak pisze o tym św. Paweł w Liście do Kolosan (Kol 4,14). Należał także do ludzi wykształconych i dobrze obeznanych z ówczesną literaturą. Świadczy o tym jego piękny język grecki, wyrównany, gładki styl, dokładność informacji i umiejętność korzystania ze źródeł. Teodor Lektor (w. VI) pisze, że św. Łukasz był również malarzem i namalował obraz Matki Bożej, który zabrała z Jerozolimy cesarzowa Eudoksja, żona Teodozego I Wielkiego, i przesłała go w darze św. Pulcherii, siostrze cesarza. Odtąd legenda ta stała się powszechna. Do św. Łukasza jako autora zaczęły przyznawać się wszystkie starożytne obrazy, także nasz częstochowski. Nie mamy jednak na to żadnego potwierdzenia historycznego. Antiochia już w kilka lat po śmierci Pana Jezusa zapoznała się z Jego nauką. Przynieśli ją tutaj chrześcijanie w czasie prześladowania, jakie wybuchło, kiedy to zginął św. Szczepan, aresztowany został św. Piotr, a stracony św. Jakub Młodszy, Apostoł, po nim zaś św. Jakub Starszy. Można powiedzieć, że wtedy centrum Kościoła stała się Antiochia. Tu właśnie wyznawców Chrystusa zaczęto nazywać chrześcijanami. (Dz 11,26). W Antiochii przebywał po swoim cudownym uwolnieniu z więzienia św. Piotr. Także św. Paweł tu często przebywał, gdyż Antiochia była dla jego wypraw bazą wypadową. Św. Łukasz miał więc dosyć okazji, by się zetknąć z wyznawcami Chrystusa i obserwować ich życie. Musiało być ono budujące. Jeszcze więcej oczarować musiała go nauka, którą z ust Apostołów słyszał. Dlatego około roku 50 po narodzeniu Pana Jezusa, a w kilkanaście lat po Jego śmierci, przyjął chrzest święty i przyłączył się do św. Pawła Apostoła. W końcowych pozdrowieniach Listu do Kolosan św. Paweł mówi o „Łukaszu, umiłowanym lekarzu”, natomiast w krótkim piśmie Pawłowym do Filemona jest on określony po prostu jako „współpracownik” apostoła, który wyznaje – w Drugim Liście do Tymoteusza – że ma u swojego boku tylko Łukasza jako wiernego przyjaciela. Św. Łukasz współdziałał więc ze św. Pawłem w misyjnym zaangażowaniu i należał do najwierniejszych towarzyszy św. Pawła w podróżach. Od trzeciej podróży (rok 58) św. Łukasz nie odstępował już św. Pawła. Wierność swoją okazał Apostołowi, kiedy w więzieniu w Rzymie sam jeden przy nim pozostał (2 Tm 4,11). Kiedy św. Paweł pozostawał dwa lata we więzieniu w Cezarei Palestyńskiej, św. Łukasz miał dosyć czasu, by się przypatrzeć świadkom Pana Jezusa i nawiązać z nimi bliższy kontakt. Żył wtedy jeszcze św. Piotr, św. Jakub Starszy i Najświętsza Maryja Panna. Dlatego mógł od nich zebrać bezcenne informacje, których nie znajdujemy w innych Ewangeliach. Nie wiemy, co działo się ze św. Łukaszem po męczeńskiej śmierci św. Pawła (67). Jako miejsca jego pobytu wymienia się: Achaję i Macedonię, a nawet Włochy i Francję. Najprawdopodobniej jednak św. Łukasz został przez św. Pawła mianowany biskupem w jednym z miast Grecji. Autor prologu do jego Ewangelii, żyjący we wieku II, pisze, że św. Łukasz zmarł w Beocji (Grecja) w wieku 84 lat. Autor jednak nie wspomina o męczeństwie Ewangelisty, ale pisze tylko „zmarł pełen Ducha Świętego”. Dlatego świadectwa późniejsze, jakoby św. Łukasz miał ponieść śmierć za Chrystusa, należałoby odnieść do legendy. Nie wiemy, gdzie jest grób św. Łukasza. Do posiadania jego relikwii przyznawali się i przyznają: Efez, gdzie w roku 1951 miano odnaleźć jego grób, Beocja, Wenecja i Padwa. Przez długie wieki pokazywano także relikwie św. Łukasza w Konstantynopolu, gdzie miały być przeniesione za panowania cesarza Justyniana ok. roku 527. Stąd miano je przewieźć do Wenecji a potem do Padwy (od roku 899). Do dnia dzisiejszego tam się znajdują w bazylice Św. Justyny w osobnej kaplicy. Ponadto kilkanaście jeszcze innych miast przyznaje się w przeszłości czy nawet obecnie do posiadania relikwii Świętego. Najstarszy wizerunek św. Łukasza można oglądać w bogatej mozaice w Rawennie, w kościele św. Witalisa. Pochodzi on z wieku VI. Już tam jest przy nim wół jako symbol jego Ewangelii, którą rozpoczyna od zjawienia się Archanioła Gabriela w świątyni jerozolimskiej kapłanowi Zachariaszowi. Przed tą świątynią składano Panu Bogu na ofiarę woły i owce. W katakumbach Kommodylli w Rzymie jest fresk z wieku VII, przedstawiający św. Łukasza w stroju rzymskim. Źródła: [3] [4] Ewangelia św. Łukasza i Dzieje Apostolskie Św. Łukasz zostawił po sobie: Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Swoją staranność z jaką zabrał się do pisania Ewangelii potwierdza we wstępie słowami: „Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś mógł przekonać się o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono” (Łk 1,1—4). Jak więc widzimy, chociaż św. Łukasz nie był świadkiem naocznym wydarzeń, które nam przekazał w swojej Ewangelii, to jednak badał świadków i od nich jako od pierwszego źródła czerpał wszystkie informacje. Formę i układ swojej Ewangelii ułożył podobnie do Ewangelii, które miał już w ręce, napisanych przez św. Mateusza i św. Marka. Ubogacił ją jednak we wiele nowych szczegółów, które tamci pominęli. Tylko św. Łukasz przekazał nam: zwiastowanie narodzenia św. Jana Chrzciciela i Pana Jezusa, nawiedzenie św. Elżbiety i narodzenie św. Jana, narodzenie Pana Jezusa, pokłon pasterzy, ofiarowanie w świątyni i znalezienie Pana Jezusa w świątyni, nauczającego kapłanów, pierwsze wystąpienie Pana Jezusa w Nazarecie i pierwszą próbę zamachu na Jego życie, wskrzeszenie młodzieńca w Naim, opowiadanie o jawnogrzesznicy w domu Szymona faryzeusza, o posługiwaniu przy Chrystusie pobożnych niewiast, okrzyk niewiasty: „Błogosławione łono, które Cię nosiło i piersi, któreś ssał”, oburzenie Apostołów na pewne miasto w Samarii, które nie przyjęło Pana Jezusa, rozesłanie 72 uczniów. Św. Łukasz przekazał nam także szereg przypowieści, które pominęli inni Ewangeliści: O miłosiernym Samarytaninie, o nieurodzajnym drzewie, o zaproszonych na gody weselne, o zgubionej owcy i drachmie, o synu marnotrawnym, o przewrotnym włodarzu, o bogaczu i Łazarzu. Ponadto opisał: uzdrowienie 10 trędowatych, nawrócenie Zacheusza itp. Ewangelia św. Łukasz jest najdłuższą z czterech Ewangelii. Złożona jest z aż 19 404 słów greckich. Jest najbardziej wyszukaną i zróżnicowaną pod względem stylistycznym i językowym. Nie mniej cennym jest dokument, który św. Łukasz zatytułował lub ktoś po nim wkrótce bardzo trafnie: Dzieje Apostolskie. Tylko na podstawie tego dokumentu wiemy, co działo się bezpośrednio po wniebowstąpieniu Pana Jezusa. Ponieważ był on również uczestnikiem podróży św. Pawła, opisał je z drobiazgową sumiennością. Źródła: [3] [4] Bibliografia Biskup Karol Radoński, Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego, Księgarnia św. Wojciecha, 1947O. Hugo Hoever, Żywoty Świętych Pańskich, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1995Ks. Wincenty Zaleski SDB, Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Salezjańskie, Łódź 1982Praca zbiorowa pod red. Antonio Tarzia, Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011 Grafika główna: Obraz włoskiego malarza – Guido Reni, 1621 rok, licencja: CC BY-SA Ciekawe artykuły: Niezwykły życiorys: Polub nas: Tagi:}

Dzień Służby Zdrowia obchodzony jest 18 października. Dla wiernych Kościoła katolickiego patronem Służby Zdrowia jest św. Łukasz Ewangelista. W Centrum Opieki Medycznej w Jarosławiu tego właśnie dnia odbyło się nabożeństwo, które odprawił Kapelan szpitalny, ksiądz Janusz Kluz. Zgromadzeni w czasie mszy św.

18 października obchodzimy Święto św. Łukasza, ewangelisty, patrona lekarzy. Dzień św. Łukasza - związany jest z Łukaszem Ewangelistą, autorem Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Zgodnie z długą tradycją, św. Łukasz z racji swojego zawodu stał się patronem wszystkich pracowników służby zdrowia. ^{Św. Łukasza – patrona Służby Zdrowia Ciechanów, 18 października 2016 r. W zakończeniu Listu do Kolosan św. Paweł mówi o „Łukaszu, umiłowanym lekarzu”, natomiast w krótkim piśmie Pawłowym do Filemona jest on określony jako współpracownik apostoła, który wyznaje – co przed chwilą słyszeliśmy we fragmencie Drugiego} ^{Kościół Matki Bożej Częstochowskiej Królowej Polski, Marayong. 1,140 likes · 14 talking about this. Polski kościół Matki Bożej Częstochowskiej, diecezja Parramatta, zachodnie dzielnice Sydney.} Pakistańscy biskupi biją na alarm, że w tym kraju drastycznie nasila się przemoc wobec przedstawicieli mniejszości religijnych. QiHjgKM.